Hoe heerlijk water kan zijn
Door: Laura
Blijf op de hoogte en volg Laura
08 November 2013 | Oeganda, Kampala
Zo, ik heb jullie reacties gelezen. Ik was zo benieuwd; dank daarvoor! Is het daar al koud, donker, nat en herfstig? Ik wil jullie graag vertellen over mijn eerste safari afgelopen weekend, maar ik werk er nog aan. Het loopt weer allemaal anders dan ik verwachtte. Geeft niks; ik wil jullie nog een mooi verhaaltje vertellen over water.
Ik had jullie juist geschreven over onze electriciteitsvoorziening. Dat we bijna elke dag wel electriciteit hebben. Afgelopen vrijdag ging ik naar het guesthouse en zelfs m'n telefoon was leeg, want al 2,5 dag geen electriciteit (want wel veel bellen i.v.m. safari). The guesthouse voelt als een hotel. Grappig dat een Nederlandse gast aan een nieuweling vertelde dat er een avond geen electriciteit was en dat iedereen met zaklampen en telefoons rondliep. Het klonk als een sensatie, maar dat is het voor mij echt niet. Ik loop elke avond met m'n hoofdlampje rond. Electriciteit is één, maar het aantal lampen is dan ook niet overvloedig……. Ondenkbaar voor jullie hè? Geen electriciteit. Bedenk maar eens wat er allemaal niet is. Laatst had ik de enkel van een van de studenten verbonden. Hij was geslagen en z'n fiets was vernield door onbekende jongens. Hij had een koud compress nodig op zijn rug en voet. Uit automatisme vroeg ik ernaar. Antwoord: Laura….. we hebben geen koelkast hier. Ah ja… tuurlijk.
Afgelopen vrijdag zou Sarah een bezoek brengen aan Bluesky. Sarah is mijn contactpersoon vanuit ICU, de organisatie waarvoor ik vrijwilligerswerk doe. Sarah is een inspirerend persoon, ik heb bewondering voor haar. In praktijk betekent dit dat ze bij zoveel betrokken is, razend druk is en dat is niet praktisch. Dus vrijdag was voor mij een dag van wachten op haar. Uiteindelijk ben ik 's avonds laat door een chauffeur opgehaald en was ik rond middernacht in the Guesthouse. Erg? Welnee, ik had een prachtige middag!
Het was warm……… dat resulteerde in een ongelofelijk harde regenbui in de namiddag. Janis en ik waren thuis. We hebben een kamer van ong. 4x4 mtr. Beton met een golfplaten dak. Vanuit de deuropening keken we naar de regen. Dikke stralen gleden vanaf het dak. We stonden aan de binnenkant van een waterval!! Dat is leuk: door de waterval in de regen stappen en weer terug de deuropening in. En zoals eerder gezegd: regenwater = gratis water. Dus twee buurvrouwen waren er snel bij om hun bassins (grote afwasteilen) onder de dakgoot te plaatsen. Aan de dakgoot zit geen regenpijp, dus bij het eerste huisje in de rij, valt het water vanaf dakhoogte op de grond en juist daar kwam zoveel water uit! Het ging om seconden en een bassin was vol. Het water golfde wild over de rand heen. Een schouwspel om te zien. In het begin stonden de vrouwen onder de dakgoot tegen de muur, zodat ze droog bleven. Later was het geen enkel probleem om volledig doorweekt te raken. Het was zoveel water! Dus daar kwamen de jerrycans (lege vaten van frituurvet). Met kleine pannen en afgeknipte flessen als trechter vulden ze snel de jerrycans. En daar werd weer een leeg bassin geplaatst.
Janis en ik stonden in de deuropening aan de binnenkant van de waterval vol van WAUW! Zoveel water. Zo hard. Janis stapte in de regen en terug: it's like a shower! En met dat woord trok hij z'n kleren uit gooide ze naar mij. Hij stond 1,5 mtr van mij af en riep om z'n shampoo, maar ik verstond 'm niet. De regen kletterde keihard op de golfplaten daken. Janis was blij; zijn eerste douche in twee maanden. Normaal vullen we zo'n bassin met regenwater en gieten kopjes water over ons heen. Dit was luxe en overvloedig.
Ik probeerde droog te blijven, want ik verwachtte Sarah, maar ik moest de deur sluiten omdat anders teveel water naar binnen spetterde. Mijn keuze was eenvoudig: naar buiten natuurlijk. Ik wilde deel zijn van dit mooie spel. Enkele seconden later was ik volledig doorweekt. Het voordeel is dat ik meteen mijn kleren had uitgespoeld. Normaal wassen we onze kleren toch ook met regenwater in zo'n bassin. En ik kan je zeggen; kleren wassen met de hand is een boel werk! We lachten en ik had zoveel plezier met Janis. Wij plaatsten ook onze 2 bassins buiten, why not? Water is ook voor ons belangrijk. Ze waren vol en Janis vroeg wat ermee te doen. Mijn antwoord was om als echte Afrikanen ook onze jerrycans te vullen. Dus ik stond klaar met een jerrycan, Janis nam een bassin en kieperde 'm volledig over mij heen! Ik was te goed van vertrouwen hahaha…. maar het was heerlijk. Het was zo warm geweest die dag. Ik leegde de jerrycan boven hem.
Een van onze buurvrouwen had haar haren bedekt met een plastic zak. Ze is echt een dametje, maar vond dit maar al te grappig. Toen ik in de buurt kwam kreeg ik ineens ook een pannetje water van haar over me heen. En er volgden nog een paar. Er was water in overvloed, zij hadden niet meer jerrycans om te vullen. Na wat aandringen mocht ik ook wat water over haar schouder gieten, want ze wil toch steeds netjes blijven haha. Een buurman stond uit het laatste huisje huisje (rijtje van 4) vanuit de deuropening droog geamuseerd toe te kijken.
Foto's zouden mooi zijn, zeker met die overstromende bassins onder de dakgoot. Maar zo'n moment wil ik niet fotograferen en daarmee onderbreken of verstoren; ik wil het beleven. Ik heb foto's genomen met m'n gedachten.
Dit was een geweldig uurtje en maakte een dag van wachten een memorabele dag. Dus toen me snel omgekleed, een banaantje gegeten en m'n handen buiten de deur gestoken en gewassen onder een flinke straal regenwater. Een mooie kraan. Want misschien zou Sarah komen…….. en toen weer verder wachten tot laat laat in de avond. Ik had er niet op gerekend met het avondeten nog thuis te zijn. Het was fijn om bij de buren te worden uitgenodigd voor avondeten: pocho (vergelijkbaar met rijst, maar gemaakt van mais) met bruine bonen en chapatti (mengeling tussen pannenkoek en wrap). Heerlijk. Geen electriciteit, dus met een kaarsje op een plankje. En een kaarsje geeft zeker voldoende licht, als het niet wordt overstemd door kunstlicht.
Safari komt nog! DAAAAGG!
Ik had jullie juist geschreven over onze electriciteitsvoorziening. Dat we bijna elke dag wel electriciteit hebben. Afgelopen vrijdag ging ik naar het guesthouse en zelfs m'n telefoon was leeg, want al 2,5 dag geen electriciteit (want wel veel bellen i.v.m. safari). The guesthouse voelt als een hotel. Grappig dat een Nederlandse gast aan een nieuweling vertelde dat er een avond geen electriciteit was en dat iedereen met zaklampen en telefoons rondliep. Het klonk als een sensatie, maar dat is het voor mij echt niet. Ik loop elke avond met m'n hoofdlampje rond. Electriciteit is één, maar het aantal lampen is dan ook niet overvloedig……. Ondenkbaar voor jullie hè? Geen electriciteit. Bedenk maar eens wat er allemaal niet is. Laatst had ik de enkel van een van de studenten verbonden. Hij was geslagen en z'n fiets was vernield door onbekende jongens. Hij had een koud compress nodig op zijn rug en voet. Uit automatisme vroeg ik ernaar. Antwoord: Laura….. we hebben geen koelkast hier. Ah ja… tuurlijk.
Afgelopen vrijdag zou Sarah een bezoek brengen aan Bluesky. Sarah is mijn contactpersoon vanuit ICU, de organisatie waarvoor ik vrijwilligerswerk doe. Sarah is een inspirerend persoon, ik heb bewondering voor haar. In praktijk betekent dit dat ze bij zoveel betrokken is, razend druk is en dat is niet praktisch. Dus vrijdag was voor mij een dag van wachten op haar. Uiteindelijk ben ik 's avonds laat door een chauffeur opgehaald en was ik rond middernacht in the Guesthouse. Erg? Welnee, ik had een prachtige middag!
Het was warm……… dat resulteerde in een ongelofelijk harde regenbui in de namiddag. Janis en ik waren thuis. We hebben een kamer van ong. 4x4 mtr. Beton met een golfplaten dak. Vanuit de deuropening keken we naar de regen. Dikke stralen gleden vanaf het dak. We stonden aan de binnenkant van een waterval!! Dat is leuk: door de waterval in de regen stappen en weer terug de deuropening in. En zoals eerder gezegd: regenwater = gratis water. Dus twee buurvrouwen waren er snel bij om hun bassins (grote afwasteilen) onder de dakgoot te plaatsen. Aan de dakgoot zit geen regenpijp, dus bij het eerste huisje in de rij, valt het water vanaf dakhoogte op de grond en juist daar kwam zoveel water uit! Het ging om seconden en een bassin was vol. Het water golfde wild over de rand heen. Een schouwspel om te zien. In het begin stonden de vrouwen onder de dakgoot tegen de muur, zodat ze droog bleven. Later was het geen enkel probleem om volledig doorweekt te raken. Het was zoveel water! Dus daar kwamen de jerrycans (lege vaten van frituurvet). Met kleine pannen en afgeknipte flessen als trechter vulden ze snel de jerrycans. En daar werd weer een leeg bassin geplaatst.
Janis en ik stonden in de deuropening aan de binnenkant van de waterval vol van WAUW! Zoveel water. Zo hard. Janis stapte in de regen en terug: it's like a shower! En met dat woord trok hij z'n kleren uit gooide ze naar mij. Hij stond 1,5 mtr van mij af en riep om z'n shampoo, maar ik verstond 'm niet. De regen kletterde keihard op de golfplaten daken. Janis was blij; zijn eerste douche in twee maanden. Normaal vullen we zo'n bassin met regenwater en gieten kopjes water over ons heen. Dit was luxe en overvloedig.
Ik probeerde droog te blijven, want ik verwachtte Sarah, maar ik moest de deur sluiten omdat anders teveel water naar binnen spetterde. Mijn keuze was eenvoudig: naar buiten natuurlijk. Ik wilde deel zijn van dit mooie spel. Enkele seconden later was ik volledig doorweekt. Het voordeel is dat ik meteen mijn kleren had uitgespoeld. Normaal wassen we onze kleren toch ook met regenwater in zo'n bassin. En ik kan je zeggen; kleren wassen met de hand is een boel werk! We lachten en ik had zoveel plezier met Janis. Wij plaatsten ook onze 2 bassins buiten, why not? Water is ook voor ons belangrijk. Ze waren vol en Janis vroeg wat ermee te doen. Mijn antwoord was om als echte Afrikanen ook onze jerrycans te vullen. Dus ik stond klaar met een jerrycan, Janis nam een bassin en kieperde 'm volledig over mij heen! Ik was te goed van vertrouwen hahaha…. maar het was heerlijk. Het was zo warm geweest die dag. Ik leegde de jerrycan boven hem.
Een van onze buurvrouwen had haar haren bedekt met een plastic zak. Ze is echt een dametje, maar vond dit maar al te grappig. Toen ik in de buurt kwam kreeg ik ineens ook een pannetje water van haar over me heen. En er volgden nog een paar. Er was water in overvloed, zij hadden niet meer jerrycans om te vullen. Na wat aandringen mocht ik ook wat water over haar schouder gieten, want ze wil toch steeds netjes blijven haha. Een buurman stond uit het laatste huisje huisje (rijtje van 4) vanuit de deuropening droog geamuseerd toe te kijken.
Foto's zouden mooi zijn, zeker met die overstromende bassins onder de dakgoot. Maar zo'n moment wil ik niet fotograferen en daarmee onderbreken of verstoren; ik wil het beleven. Ik heb foto's genomen met m'n gedachten.
Dit was een geweldig uurtje en maakte een dag van wachten een memorabele dag. Dus toen me snel omgekleed, een banaantje gegeten en m'n handen buiten de deur gestoken en gewassen onder een flinke straal regenwater. Een mooie kraan. Want misschien zou Sarah komen…….. en toen weer verder wachten tot laat laat in de avond. Ik had er niet op gerekend met het avondeten nog thuis te zijn. Het was fijn om bij de buren te worden uitgenodigd voor avondeten: pocho (vergelijkbaar met rijst, maar gemaakt van mais) met bruine bonen en chapatti (mengeling tussen pannenkoek en wrap). Heerlijk. Geen electriciteit, dus met een kaarsje op een plankje. En een kaarsje geeft zeker voldoende licht, als het niet wordt overstemd door kunstlicht.
Safari komt nog! DAAAAGG!
-
08 November 2013 - 10:41
Tamara:
Wat een leuk verhaaltje weer! Regen hebben we hier ook genoeg gehad, haha.. Echter ben ik er fijn binnen voor gebleven ;). Geniet er nog van! -
08 November 2013 - 11:08
Cilia:
Mooi hoe je alles vertelt! Wat een verschil in leven hier of daar. Wat zijn wij toch verwend! -
08 November 2013 - 13:02
Francien:
Hoi Laura, wat een mooie ervaringen! Leuk om te lezen. groetjes -
08 November 2013 - 15:52
Petra:
O Laura,
wat zeg je dat mooi: ik heb foto's gemaakt met m'n gedachten. Blijven doen, dit is het genieten!!!
liefs -
08 November 2013 - 15:53
Petra:
O Laura,
wat zeg je dat mooi: ik heb foto's gemaakt met m'n gedachten. Blijven doen, dit is het genieten!!!
liefs -
08 November 2013 - 15:53
Petra:
O Laura,
wat zeg je dat mooi: ik heb foto's gemaakt met m'n gedachten. Blijven doen, dit is het genieten!!!
liefs -
08 November 2013 - 16:07
Lissy:
Hoi Laura,
Nee dat wij zonder elektriciteit zouden zitten, kunnen wij ons niet voorstellen.
Leuk en mooi voor je dat je ondanks het wachten een memorabele dag hebt gehad.
Zo'n regen festijn zul je hier niet gauw tegen komen.
Mooi hoe je zegt dat je met je gedachten foto's hebt gemaakt, omdat je het moment wou beleven en niet wou onderbreken of verstoren.
Ik verheug me op nog meer verhalen van je te lezen :D
Groetjes Lissy. -
08 November 2013 - 16:29
Maria:
Hè Laura, kostelijk ik zie het helemaal voor me. Je verteld zo mooi, dat je er bijna zelf bij bent. Dus ja, ik zie het helemaal voor me. Genieten van zoiets als een flinke regenbui. Sla het goed op in je gedachten, deze herinnering neemt niemand ooit van je af.
Groetjes en tot je volgende verhaal.
Maria x -
08 November 2013 - 18:21
H.Marwa-Celak.:
Het is hier nu herfstachtig weer en de temperatuur daalt langzaam.Begrijpelijk dat water zo belangrijk is voor die mensen daar.Dan is regen een cadeau uit de lucht.Ben benieuwd naar je safari trip groetjes Henny. -
08 November 2013 - 22:22
Rene:
Hi Laura,
Je zult het niet geloven, maar hier in het Hollandse polderland regent het ook.
Het regent veel, ontzettend veel! En het regent ook zeer lokaal. Althans, dat valt mij op… wanneer je bijvoorbeeld op je fiets zit, of zomaar even de deur uit gaat voor een boodschapje. Die momenten worden eigenlijk altijd wel vergezeld met een buitje. Niet heel hard. Ook geen pijpestelen. Maar genoeg om nat te worden. Echt fun is het niet.
Echter, een dergelijke regensensatie zoals je in je laatste verhaal hebt beschreven, lijkt ons niet gegeven... Of de oogkleppen staan nog op de 'ik vind regen vervelend stand'. Dat kan natuurlijk ook:-) Het is ontzettend leuk om te lezen dat zoiets als een heerlijke plensbui, je dag dát kleine beetje extra's kan geven, dat deze memorabel wordt. Fantastisch!
Ik vind het super dat je deze nieuwe overzeese uitdaging bent aangegaan.
Lekker uitblazen en nieuwe culturen ontdekken. De mixture of cultures komt al iets in je verhalen naar voren. Vele nationaliteiten die samen werken èn leven. Dat belooft nog wat!
Wat ik ook goed vind om te lezen is dat je een aantal zaken in perspectief plaatst. Even een ander licht erop. Want, wat kunnen wij Muzungu's toch lekker zeuren met z'n allen! Zo hoor je iedereen in Nederland klagen over de Matatu, maar als we heel eerlijk zijn dan is dat toch wel heel goed geregeld;-) Ach, als er iets niet is, dan is er vaak wel een alternatief voor handen. Gewoon even bijschijnen...
Dank ook voor je uitwisseling van je Ugandese woordenschat.
Hopelijk ga je ons nog meer woorden leren. Vorige week was ik in Amsterdam, daar rijden alweer een aantal jaren van die Tuk Tuks rond. Ik moest direct aan de Bodaboda denken. De naam Bodaboda is eigenlijk ook mooier…
Have fun and keep us posted!
Groet van René
-
10 November 2013 - 13:36
Truus:
Hoi Laura,
Toch weer een voordeel van Afrika. Als het regent kun je lekker in de regen dansen.
Hier is dat iets anders. Zeiknat, donker weer en veel te veel regen waardoor we lekker binnen blijven.
Maar van de andere kant kunnen wij hier ons niet voorstellen dat je zo gauw het regent water moet gaan verzamelen. Wij verwent volk draaien gewoon de kraan open en het liefst ook nog warm water.
Amuseer je met je verdere avontuur en we horen weer.
Groetjes Truus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
